Wat als iemand niet luistert en drammerig is – 5 strategieën
Want als luisteren een kunst is, dan is omgaan met iemand die niet luistert — iemand die drammerig is, dominant spreekt, of emotioneel opdringt zonder ruimte te laten — op z’n zachtst gezegd… een uitdaging. En tegelijk is het misschien wel de ultieme test van jouw vermogen tot aan-ezigheid.
Dus: hoe ga je om met iemand die niet luistert, afwezig is, maar wél veel geluid produceert?
😤 De onluisterende ander? Een mini-analyse
Drammen, doorduwen, niet luisteren — het zijn vaak uitingen van innerlijke onrust, van een diep gevoel níet gehoord te worden. Veel mensen praten luid en veel, juist omdat ze in stilte zouden moeten luisteren naar iets pijnlijks in zichzelf.
Maar dat wil niet zeggen dat jij moet blijven luisteren, dat jij het opvangvat moet zijn voor eindeloze monologen of emotionele overstromingen.
Fromm zou zeggen: liefdevol aanwezig zijn betekent niet grenzeloos beschikbaar zijn.
🎯 Vijf strategieën om aanwezig te blijven bij de afwezige ander
1. Herken het patroon – zonder oordeel
Drammen is vaak een manier om gehoord te wórden, niet om te luisteren. Probeer te zien dat het gedrag voortkomt uit behoefte, niet per se uit onwil.
“Jij praat veel nu – is er iets wat je écht probeert te zeggen, maar wat misschien niet lukt?”
Een zachte confrontatie, die uitnodigt tot verdieping.
2. Word zelf de ruimte die ontbreekt
Als de ander blijft zenden, word dan zélf de stilte. Laat je niet meesleuren. Je hoeft niet terug te praten, je hoeft niet te winnen. Je kunt gewoon zeggen:
“Ik merk dat je veel zegt, maar ik voel me niet echt gehoord. Kan ik iets zeggen, of heb je liever dat ik nu gewoon luister?”
Hierdoor herstel je de dialoog zonder strijd aan te gaan.
3. Stel een liefdevolle grens
Je bent niet verplicht om eindeloze woordenstromen te ondergaan. Aanwezig zijn betekent ook: duidelijk durven zijn.
“Ik wil echt naar je luisteren, maar als jij niet ook naar mij luistert, dan is dit geen gesprek meer. Zullen we even ademen, en dan verder?”
Het klinkt simpel — het is radicaal.
4. Laat de stilte haar werk doen
Niets is zo krachtig als een opzettelijke, geladen stilte. Het haalt mensen uit hun automatische patroon. Je kunt stoppen met antwoorden. Alleen kijken. Wachten.
Stilte is niet onbeleefd — het is een uitnodiging.
5. Weiger de rol van therapeut
Fromm pleitte voor empathie, niet voor zelfopoffering. Als je telkens de ander opvangt, zonder wederkerigheid, ondermijn je het luisteren als wederzijdse praktijk.
Durf te zeggen:
“Ik ben geen klankbord, ik ben een mens. En ik wil ook gehoord worden.”
—
🪞 De paradox? De drammende mens is vaak doodsbang om zelf stil te vallen
En dat is de tragiek. Degene die het meeste lawaai maakt, is vaak degene die het minst contact heeft met zichzelf. Jij kunt daar niet het antwoord op zijn — maar je kunt wél een andere ruimte voorstellen.
Een ruimte waarin luisteren weer mogelijk is. Niet als plicht, maar als keuze.
✨ Mini-mantra’s om je aanwezigheid te bewaren
- “Ik ben beschikbaar, maar niet eindeloos open.”
- “Mijn stilte is geen zwakte.”
- “Een gesprek is geen eenrichtingsverkeer.”
- “Luisteren vraagt moed – van ons allebei.”
🎭 Toneelscène: “LUISTER, IK PRAAT!”
Laten we een satirische toneelscène maken waarin de kunst van het niet-luisteren in al haar tragikomische glorie wordt opgevoerd. We brengen politiek correcte taal, sociaal-emotionele overspoeling en zelfingenomen gebabbel samen in één personage: De Kletskous.
Tegenover hem (of haar/hen) zetten we een ander personage dat probeert aanwezig te blijven — met liefde, grenzen en innerlijke ironie.
De kletskous
Personages:
- KAREL KLETS – een flamboyante spreker, vol goede bedoelingen, groot ego, en nul luistervermogen.
Draagt een button “Ik luister naar iedereen – vooral naar mezelf”. - LIES – een rustige, aandachtige persoon. Meditatief maar ook scherp. Probeert te luisteren, maar niet te verdrinken.
Plaats:
Een klein zaaltje op een “luisterworkshop” van de gemeente, gesponsord door een ministerie met een onuitspreekbare naam.
🎬 Scène 1 – “Dialoogvaardigheidstraining met dramatische ondertoon“
(Licht aan. Stoelen in kring. PowerPoint op de achtergrond: “Samen luisteren naar morgen™”. Karel neemt meteen het woord, nog vóór iemand zit.)
KAREL KLETS
(pakt de microfoon die niemand hem gaf)
Nou, ik ben dus Karel, spreek van nature vrij, heb een enorme antenne voor menselijke processen, ben meervoudig gecertificeerd in actief expressief communiceren, en ik voel heel veel op dit moment. Echt héél veel. Maar voel vooral ook even mij. Want dit is zo belangrijk, wat ik te zeggen heb over luisteren!
(Lies probeert in te ademen, maar Karel heeft geen pauzeknop.)
KAREL KLETS
(gaat door)
Want luisteren, dat is natuurlijk een sociaal-maatschappelijk proces dat intersectioneel verbonden is met empathisch bewustzijn én collectieve erkenning van innerlijke stembehoeften. Zeker binnen het post-neoliberale discours van vandaag, hè? Hoor je me?
(Hij kijkt niemand aan. Lies steekt voorzichtig haar vinger op.)
LIES
Misschien kunnen we—
KAREL KLETS
(onderbreekt, vriendelijk dominant)
Wacht even hoor, ik voel dat je iets wilt zeggen, maar dat is precies wat ik bedoel! Die impuls om te praten! Fascinerend! Wil je dat onderzoeken? Misschien later, maar laat mij eerst even afmaken wat ik voel over het niet-afmaken van dingen!
(Hij staat nu. Zijn hand op zijn hart. De microfoon kraakt.)
KAREL KLETS
Ik voel me zó betrokken. En ook een beetje onbegrepen. Gisteren nog – mag ik dit delen? – voelde ik dat mijn innerlijke luisterruimte werd gekoloniseerd door de mentale projecties van anderen. En dat doet pijn. Snap je?
LIES
(poging tot empathie)
Dat klinkt intens. Maar wie luisterde toen naar jou?
KAREL KLETS
(precies wat hij wilde horen)
Dat is een GEWELDIGE vraag, Lies! Dankjewel! Dat is precies waarom ik hier ben. Om daar meer ruimte voor te claimen. Voor de stem van mensen zoals ik. Mensen die gehoord moeten worden. Die gehoord wíllen worden. Die al pratendhun innerlijke kind helen. En ik voel dat ik dat kind ben.
(Stilte. Lies sluit haar ogen. Ademt diep in. En zegt… kalm maar vastberaden:)
LIES
Karel, ik luister nu al zeven minuten naar jou. Ik voel je energie, je urgentie, je trauma, je taalvermogen. Maar…
mag ik je vragen om even écht te luisteren?
(Karel wil net iets zeggen, maar ze steekt haar hand op zoals een verkeersagent van de stilte.)
LIES
Niet antwoorden. Niet bevestigen. Niet analyseren.
Gewoon… vijf seconden… niks.
Laat mij even bestaan, zonder dat jij het definieert. Kun je dat?
(Karel staat stil. Hij hapert. Zijn hand zoekt zijn microfoon maar… hij laat ‘m zakken. De stilte valt. Het is zeldzaam. Pijnlijk. Heilig. Dan… )
KAREL
(tot zichzelf, fluisterend)
Wauw. Dit is… ongemakkelijk.
LIES
Welkom in het luisteren.
(Licht dimt. Applaus van één gemeentemedewerker die vergeten was dat het satire was.)
🎭 Einde scène
Je kan hier een volledige korte theatertekst van maken, met meerdere scènes, nevenpersonages (bijv. “Coach Colette” of “Kritische Corrie”) en draaiboek voor opvoeringen? Of er een luisterperformance van maken met muziek, stilte en live-interactie? Het kan hilarisch én helend tegelijk.
Laat ons weten hoe je verder wil gaan: drammen of luisteren…
Compliment creator GPT
Deze GPT maakt opneurende complimentjes op maat. Je kan verschillende thema’s aansnijden en zelf je stijl en illustraties kiezen door gerichte prompt. Proberen!
Bedankt voor je bezoek! Tot gauw!
Bron OpenAI’s chatGPT Language Models & Picsart
Investeer in jezelf
Neem tijd om te leren
Leer affiliate marketing, engels en bouw je eigen website!
Probeer het gratis uit, zolang je wenst!